Wednesday, February 7, 2007

بچه ها به شما نگاه میکنن



این دو تا متن رو از تبلیغهایی که توی ساب وی به دیوار بود برداشتم . به نظر خودم خوب بود و فعلا هم دلم نمیخواد چیزی بنویسم که دچار لعنت خواننده ها بشم . همون دو تا پست قبل برام بسه . البته هیچ کدوم از اون ملت همیشه در صحنه برای من توضیح ندادن که چرا خانمی که میخواد بچه داری کنه و کلاس قران بره چرا باید بره فوق لیسانس فنی مثل سخت افزار بگیره و بودجه آموزش عالی رو حروم کنه مخصوصا رشته ای مثل سخت افزار که اگه کسی 6 ماه توش کار نکنه تقریبا بیشتر تحصیلش به باد میره و رفتن دوباره اش سر کار جزو محالات میشه . کاشکی یکی منو روشن میکرد چون آی کیوی من اونقدر نیست که این قضیه رو بفهمم .


بچه ها به شما نگاه میکنن

گفتار و رفتار شما تاثیر بسیار زیادی روی احساس بچه هاتون نسبت به تغذیه و فعالیت های بدنی میگذاره و حتی ممکنه روی اعتماد به نفس او هم موثر باشه . شما مهمترین الگو برای نوجوانتان هستید .

شخصیت بچه ها در سالهای نخستین زندگی شکل میگیره . بیشتر اطلاعاتی که قبل از 6 سالگی به ذهن بچه ها وارد میشه تا آخر عمر توی ذهن اونها باقی میمونه . بیاد داشته باشین :

• روی نقاط منحصر به فرد فرزندتون ، خودتون و دیگران تاکید کنین
• از انتقاد کردن در مورد بدن خودتون ، فرزندتون و یا دیگران بپرهیزید
• به فرندتون اجازه بدین خودش در مورد مقدار غذاش تصمیم بگیره اما شما در مورد نوع ، زمان و مکان صرف غذا تصمیم بگیرین .
• هیچوقت غذا به عنوان جایزه یا تنبیه نباید به کار بره

• محدودیت برای زمان تماشای تلویزیون و بازیهای کامپیوتری بگذارین و به جای اون با بچه به فضای باز برین و باهاش بازی کنین .


• کارها ، رفتارها و قابلیتهای فرزندتون رو زیاد تحسین کنین


چیزهایی که باید به خاطر داشته باشین
• والدین فعال بچه های فعال دارند . به جای اینکه در موقع بازی کردن بچه ها فقط نگاهشون کنین با اونها بازی کنین .
• به بچه ها یاد بدین که بدنهایی که در سینما یا تلویزیون میبینند مطابق با واقعیت نیستند . بدنهای سالم ممکنه شکلها و اندازه های مختلف داشته باشن
• در مورد چیزهایی که دخترتون خوب انحام میده توجه خاصی کنین نه به هیکل و وضع ظاهر اون . تحقیقات نشان میدن که پدرها نقش مهمی در اینکه دخترشون چگونه خودش رو میبینه دارند .
• بچه ها عادتهای سالم رو از والدین یاد میگیرند . در مورد تغذیه سالم ، فعالیتهای بدنی و مناعت طبع یک نقش مثبت برای فرزندتون ایفا کنید .

پدر یا مادر بودن همیشه آسون نیست

اداره بهداشت عمومی تورنتو
www.toronto.ca/health



تنبیه بدنی به بچه شما آسیب میزنه
فیزیکی ، احساسی و اجتماعی

به بچه ها زمان بدین که فعالیتشون رو تموم کنند . خیلی سخته که وسط یک بازی یا کار جالب متوقف بشن
• به بچه گوش کنید و سعی کنین دیدگاهشون رو بفهمین . به بچه کمک بکنین که احساساتش رو بیان کنه
• از بذله گویی استفاده کنین . سعی کنین بچه تون رو بخندونین و کاری رو که ازش میخواهین جالب کنین
• به بچه حق انتخاب بدین
• بچه رو برای رفتار خوب و تلاشش تحسین کنین

وقتی بچه رفتار نادرستی میکنه :

• یک الگوی خوب باشین . به بچه تون نشون بدین که چطور میتونه از چیزی ناراحت باشه بدون اینکه داد بزنه و یا کسی رو بزنه
• به خودتون زمان بدین برای اینکه عصبانیتتون بخوابه . صبر کنین و فکر کنین در مورد اینکه تنبیه بدنی چه تاثیری روی بچه میگذاره
• برای رفتار نامناسب بچه ، تبعات مناسب سن و رفتارش که در ضمن براش مهم هم بشه در نظر بگیرین. مثلا اگر بچه چهار سالتون یکی از اسباب بازیهاش رو پرت کرد اون اسباب بازی رو برای مدتی از دستش خارج کنین
• اگر بچه تون عصبانیه بهش یک فرصتی بدین که آروم بشه قبل از اینکه باهاش در مورد اتفاقی که افتاده حرف بزنین

انتخابی به غیر از تنبیه بدنی کنین
تنبیه بدنی به بچه بیشتر از اونی که فکر کنین آسیب میزنه

اداره بهداشت عمومی تورنتو

www.toronto.ca/health

7 comments:

Anonymous said...

توصیه های بسیار خوبی بود. آویزه گوش خواهیم کرد.

در مورد لاگ قبلی، ما نگفتیم که کار درستی است درس خواندن و خانه نشینی. اما اگر بیکاری در ایران مشکل زاست و آمار غیر رسمی اش به بیش از 30 درصد اشاره می کند، راه حلش محرومیت آدم های درسخوان به نفع آدم های درس نخوان و بیکار نیست!

راه حل آن ایجاد اشتغال در کشور است و تشویق و فراهم آوری امکانات برای مادران تحصیل کرده که بتوانند سرکار بروند و از تحصیلات خود استفاده کنند.

آیا شما باور دارید که وسعت دید و آگاهی یک مادر دیپلمه با یک مادر دانشگاه رفته یکسان است؟ آیا این تحصیلات بیشتر در سطح فرهنگ خانواده و بچه ها تاثیر ندارد؟

با نظر شما در مورد اینکه درست نیست کسی بودجه کشور را خرج تحصیل کند و بعد خانه نشین شود موافقم، ولی آیا این تنها تقصیر دانشجوست؟ و هیچ عامل بیرونی در این مورد مقصر نیست؟

خود شما اگر بدلیل سمیه بندی نتوانسته بودید بروید دانشگاه الان جایی بالاتر از کافه تریا یا سوپر مارکت می توانستید کار پیدا کنید؟ آیا می توانستید با داشتن دو فرزند تازه به دانشگاه بروید و کمبود تحصیلی را جبران کنید؟

Anonymous said...

Mahsa joon:
Man ham movafegham kasi ke nemikhad kar kone bere dars bekhoone. Vali in dolat nist ke mitoone chenin tasmimi ro begire. Taklife oon dokhtari ke mikhad dars bekhoone va kar kone chi mishe ba ijad mahdoodiat dar vorood be daneshgah? In faghat agahi mikhad. na mahdoodiat.

Anonymous said...

اين تورنتو كه ميگين به نظر جاي جالبي بايد باشه ها
:D

خانم میم said...

خب به خدا من هم همین رو میگم . نباید کسی که واقعا قدر درسش رو میدونه از تحصیل و کار محروم کرد اما به خدا اونهایی که من در موردشون نوشتم اصلا به خاطر شرایط اجتماعی نبود که سر کار نرفتن . اونها واقعا تنبل هستن و نمیخوان که کار کنن . خدا هم براشون خواسته و همسرانشون و پدر یکیشون هم انقدر براشون فراهم میکنن که فکر سر کار رفتن هم نمیکنن . شاید باید توی دانشگاهها یک کم توی گوش بچه ها کرد که اگه نمیخواهین عمرتون و بودجه دانشگاه حروم بشه همینجا تصمیم بگیرین که یا از این درس استفاده کنین یا همینجا اونو ول کنین . وقتی فرهنگ جامعه درست نیست و مادری که میره سر کار بهش با دید تحقیر آمیز نگاه میشه که طفلک حتما خیلی احتیاج داره ... چه میشه کرد ؟

Anonymous said...

توصیه های جالبی بود . فکر میکنم جای این جور حرفا بین ما ایرانی ها خیلی خالیه .

Anonymous said...

سلام . خيلي توصيه هاي خوبي بود . خوبه كه آدم اينارو آويزه گوشش كنه و بتونه پياده كنه .

Anonymous said...

felan ke be kare ma nemiad :)
save mikonam ta be moghe azash estefade konam .
rasti webetoon zohr filter bood , alan ro nemidoonam !