بازم سالگرد

خب چیه ؟ خودم هم میدونم که که با یک غوره سردیم میکنه و با یک مویز گرمیم . خودم هم میدونم که آدم با ظرفیتی نیستم . با یک موفقیت ، کلی خوشحال میشم و با یک شکست کوچیک کلی حالم گرفته میشه . خدا رو شکر الان خوبم . توی نظر خواهی پست قبلی نوشتم که فکر میکنم تا سال تحصیلی آینده کج دار و مریز همینجوری بگذرونم . خوشبختانه میتونم ادعا کنم که توی این مدت کار میکردم چون یک کارهایی دارم میکنم . بیشتر توی خونه یک کمی طراحی و یک مقدار زیادی نقشه کشی دارم . اما خب بالاخره کاره . دیروز مرلین بهم گفت حاضری نقشه کشی سازه انجام بدی یکی از دوستای من که مهندس سازه است کلی کار داره . گفتم نه حاضر نیستم چون چیزی ازش یاد نمیگیرم و الان اونقدر نیاز مالی ندارم که فقط بخوام برم سر کار . همین کار گهگداری که دارم برای تو میکنم بیشتر برام ارزش داره تا یک کار بیربط به رشته ام . گفت راست میگی . یعنی برام نوع کاری که میکنم مهمه . هیچ وقت فقط به خاطر از خونه بیرون زدن و یا پول کار نکردم . همون شرکتی که 4-5 ماه بودم . کسی باورش نمیشد وقتی گفتم که استعفا دادم . میگفتن پشیمون میشی . خدا رو شکر حتی برای یک لحظه تا حالا پشیمون نشدم .کار باید آدم رو راضی کنه . خلاصه این از این .

امروز سالگردمونه . چه سالگردی ؟ سالگرد ورود به کانادا . پارسال همین روز ساعت حدود 5 بعد از ظهر وارد فرودگاه پیرشون تورنتو شدیم . مهاجرها میدونن که یک سال اخیر برامون چه جوری گذشت اما خدا رو شکر گذشت . چقدر کار کردیم اینجا . کارت بیمه مون رو گرفتیم ، گواهینامه گرفتیم ، ماشین خریدیم ، بچه ها رو مقداری جا انداختیم ، برای زبان یاد گرفتن تلاش کردیم ، کاریابی یاد گرفتیم ، کلی روابط جدید ایجاد کردیم و البته کلی دوست جدید پیدا کردیم . فراز و نشیب زیاد داشتیم اما خب به جلو رفتیم . خوبه خدا رو شکر

امروز که به مرلین گفتم امروز سالگرد ورودمونه گفت ببین توی یک سال گذشت چقدر شرایطتون فرق کرده ؟ گفم خیلی . گفت مطمئن باش سال دیگه هم با امسال فرق خواهید داشت
خدا کنه که به جلو باشه
خدا رو شکر